Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

Kατάκριση: Παιδί της φλυαρίας

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε το εξής: "Ας βάλουμε στο στόμα μας πόρτα και κλειδαριά, γιατί από τη φλυαρία παρήλθαν άπειρα κακά, σπίτια διαλύθηκαν, φιλίες διασπάσθηκαν και άπειρα κακά συνέβηκαν.

Γι'αυτό ας λέμε συχνά όλοι τη μικρή αλλά ΠΟΛΥΤΙΜΗ προσευχή:

"Κύριε και δέσποτα της ζωής μου,
Πνεύμα αργίας, περιεργίας,
φιλαρχίας, και αργολογίας
μη μοι δως.
Πνεύμα δε σωφροσύνης,
ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης
χάρισαι μοι τω σω δούλω.
Ναι, Κύριε βασιλεύ,
δώρησαι μοι του οράν τα εμά πταίσματα,
και μη κατακρίνει τον αδελφόν μου,
Ότι ευλογητός ει
εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν."

Άγιος της Ημέρας

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Αρχιδιάκονος, ΞΥΣΤΟΣ Πάπας Ρώμης και ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ

Οι Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν το 253 μετά Χριστόν. Ό άρχιδιάκονος Λαυρέντιος ήταν , από τους πιο γνωστούς κληρικούς της ρωμαϊκής Εκκλησίας, και του είχαν εμπιστευθεί τη διαχείριση της περιουσίας της. Όταν έγινε ό διωγμός κατά των χριστιανών, ό πάπας Ρώμης Ξυστός ή Σίξτος ό Β' πρώτος πρόσφερε θυσία τον εαυτό του, ομολογώντας τον Χριστό και αποκεφαλίστηκε. Κατόπιν συνέλαβαν και το Λαυρέντιο. Επειδή ήταν διαχειριστής της Εκκλησίας, τον διέταξαν να παραδώσει τους θησαυρούς της. Ό Λαυρέντιος δέχθηκε, και μετά από λίγο επέστρεψε με μια μεγάλη φάλαγγα αμαξών, γεμάτες φτωχούς, ορφανά και αναπήρους. Και απάντησε στον ηγεμόνα ότι σε όλους αυτούς τους πάσχοντες είναι αποταμιευμένοι οι θησαυροί της Εκκλησίας, "όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν"1. Δηλαδή, όπου ούτε σκόρος, ούτε σαπίλα και σκουριά αφανίζουν αυτούς τους θησαυρούς, και όπου ούτε κλέφτες μπορούν να τρυπήσουν τους τοίχους αυτών των θησαυροφυλακίων, για να κλέψουν το πολύτιμο περιεχόμενο τους. Εξαγριωμένοι τότε οι ειδωλολάτρες, έψησαν το Λαυρέντιο ζωντανό, πάνω σε σιδερένια σχάρα. Το λείψανο του παρέλαβε κάποιος ευσεβής χριστιανός, ό Ιππόλυτος. Όταν, όμως, το έμαθε αυτό ό ηγεμόνας, διέταξε και τον έσυραν άγρια άλογα μέσα σε αγκάθια, και έτσι μαρτυρικά τελείωσε τη ζωή του και ό Ιππόλυτος.1. Ευαγγέλιο Ματθαίου, στ' 20.

Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.Τω θείω Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ως άνθραξ έφλεξας, πλάνης την άκανθαν, Άρχιδιάκονε Χριστού, Λαυρέντιε Αθλοφόρε' όθεν ως θυμίαμα, λογικόν όλοκαύτωσαι, τω σε μεγαλύναντι, τω πυρί τελειούμενος· διό τους σε τιμώντας θεόφρον, σκέπε εκ πάσης επήρειας.

Πηγή: http://www.aegeantimes.gr